Moja, moja, moja
to dziwne, patrzê w twoje oczy
i wydaje mi siê, jakbym widzia³ ciebie po raz pierwszy

Mówisz do mnie
moja - a ja jestem niczyja -
jak wiosna, co skowronkom i przebiœniegom sprzyja,

Moja, moja, moja
jesteœ jak muzyka, przy której gwiazdy tañcz¹ na niebie

Jak gwiazda,
która wieczorem we mgle gêstej moknie,
i jak smutny cieñ brzozy
porzucony na oknie
Znajdziesz moje odbicie
we wszystkich wodach œwiata, lecz gdy zanurzysz d³onie,
a¿eby je schwytaæ,
przecieknie ci przez palce,
poœwiat¹ ksie¿yca

Jesteœ pocz¹tkiem i koñcem
moja, moja, moja