Stond bij het raam, ik zag de sneeuw
weet niet waarom maar dacht ineens
'k moet Frank eens bellen
ik had de hoorn al in mijn hand maar legde neer
ik dacht: wanneer ben je twee vrienden
die elkaar niet elke dag hoeven te zien
en wanneer ben je geen vrienden meer

er staat een andere maan
een andere maan

want Frank die kwam uit Schagen en Erik uit Roermond of Curacau of Utrecht,
Suriname of wat hij die dag maar wou
en ik kwam uit een dorpje
maar woonde midden in de stad
alle drie echte Amsterdammers
zonder dat een van ons er een jeugdherinnering had

die foto op de koelkast
nog niet eens zo lang geleden
drie jongens met hun glazen naar elkaar in het café
of daar die foto, de toneelschool, de jongens van de klas
of die van ons in '88
toen Van Basten nog op aarde was

er staat een andere maan
er staat een andere maan
je hebt het eigenlijk niet door, maar zo snel als dingen gaan
er staat een andere maan

ik sta bij het raam
ik zie sneeuw valt in het donker nu
'k heb Erik aan de lijn
we praten lang, goh lang geleden
en ik vraag hem: hoe zou het nou met Frankie zijn

en hij zegt: "grappig dat je het vraagt
want hij zei laatst iets over jou, wat ook al weer
iets in de trant van:
wanneer ben je twee vrienden die elkaar
ik kom er zo wel op"
maar toen legde ik al neer

er staat een andere maan
er staat een andere maan
er staat een andere maan
je hebt het eigenlijk niet door, maar zo snel als dingen gaan
er staat een andere maan
er staat een andere maan

eerst ben je twee vrienden
en dan vrienden van weleer
maar dan ben je in de nieuwste theorie, eigenlijk al geen vrienden meer