De meeste treinen rijden achterlangs het levenJe ziet een schuurtje met een fiets er tegen aan
Een kleine jongen is nog op, hij mag nog even
Je ziet een keukendeur een eindje openstaan
Als je maar niet door deze trein werd voortgedreven,
Zou je daar zondermeer naar binnen kunnen gaan

Zodra de schemer was gedaald,
Was je niet langer meer verdwaald

En je ontmoette daar niet eens, niet eens verbaasde blikken
Je zou toch komen? Iedereen had het vermoed
En ze zouden even haast onmerkbaar naar je knikken
Want wie verwacht is, wordt maar nauwelijks begroet
Je zou je zomaar aan hun tafel kunnen schikken
En alle dingen waren plotseling weer goed

Zodra de schemer was gedaald,
Was je niet langer meer verdwaald

Je hoefde daar geen druppel, geen druppel alcohol te drinken,
Want grenadine zou je smaken als cognac
Je zag het haardvuur achter micaruitjes blinken,
Er kwam een merel zitten zingen op het dak
En die paar mensen die je nooit hebt kunnen missen,
Kwamen daar binnen met een lach op hun gezicht
Je zou je voortaan nooit meer in de weg vergissen,
Je deed het boek van alle droevenissen dicht

Maar ach, de trein is doorgegaan
En kilometers daar vandaan