Haar gezicht is wit van woede
Als ze naar me kijkt en zegt:
Je hebt het me gezworen
Ik draai me om maar weet niet waar ik heen moet
Nog nooit een slag zo zwaar verloren
Haar ogen zijn te eerlijk
Voor een oog in oog gevecht
Ze vraagt: waarom verdedig jij jezelf niet
Voorgoed schiet ik tekort in slimme woorden
Het is alsof je voor het eerst jezelf ziet
En de afstand wordt steeds groter,
Een oorzaak weet ik al niet meer
Ik kan mezelf nog horen: je hebt gelijk,
Je hebt gelijk, dat is alles
Nog nooit een slag zo zwaar verloren