Ik ben in Amsterdam geboren, drie hoog op de Bloemgracht,
waar je in je nest kon horen, als buurman heilie maakte snachs
De straten waren om te spelen, we zwierven door de hele stad
We geloofden nog in eerlijk delen, jatten appels op de markt

Hee Amsterdam, ze zeggen dat je bent veranderd,
Hee Amsterdam, je kan geen goed meer doen,
maar wie dat zegt die is geen Amsterdammer, want Amsterdam
je bent nog net als toen

En kom je terug na heel wat jaren, zeggen ze "Mokum, dat is dood"
Maar ik geloof niks van die verhalen, als ik zo door de stad heen loop
De kooplui staan nog steeds te katten, De Nieuwe Dijk drukker dan ooit
Ik zie een jochie appels jatten, nee Amsterdam verandert nooit

Op zondagmiddag naar de Wallen, en als je langzaam liep dan zag je meer,
Onopvallend met z'n allen, de tien keer op en neer
En zondagavond was het knokken, het hinderde niet tegen wie, tot de
politie dan kwam fokken, dan vochten we wel tegen die

Hee Amsterdam, ze zeggen dat je bent veranderd,
Hee Amsterdam, je kan geen goed meer doen,
maar wie dat zegt die is geen Amsterdammer, want Amsterdam
je bent nog net als toen

Die dronken vent die in 't portiek lag en m'n ma die dorst niet
naar 'm toe Toen Pa vroeg of tie soms ziek was zei die:"Nee,
alleen maar moe" Dus zoveel is er niet veranderd, junkie ligt in 't portiek
En naast me vraagt een Amsterdammer:"Hee Har, is ie
nou moe, of is tie ziek?"

Hee Amsterdam, ze zeggen dat je bent veranderd,
Hee Amsterdam, je kan geen goed meer doen,
maar wie dat zegt die is geen Amsterdammer, want Amsterdam
je bent nog net als toen

Want vreemdelingen-junkies-rellen, ons maken ze ermee niet bang,
Ze kunnen ons nog meer vertellen, 't hoort allemaal bij Amsterdam

Hee Amsterdam, ze zeggen dat je bent veranderd,
Hee Amsterdam, je kan geen goed meer doen,
maar wie dat zegt die is geen Amsterdammer, want Amsterdam
je bent nog net als toen
Hee Amsterdam je bent nog net als toen