FRANZ-JOSEPH: Elisabeth
Doe open liefste
Deze nacht kom ik bij jou
Laat me toch binnen
Politiek, haat en nijd alle dagen
Honger en rampspoed in heel het rijk
Deze last kan ik niet langer dragen
T is zo zwaar dat ik bijna bezwijk
Overal problemen die geen einde nemen

Laat me bij je slapen
Ik ben een schip dat in jouw haven
Van jou geborgenheid verwacht
Meer vraag ik niet voor deze nacht

Ik mis je zo
Ik kan niet leven
Als ik door jou niet word gered
Elisabeth

SISI: Waarom ga je niet weer naar je moeder?
Daar heb je toch steeds voor gekozen?

FRANZ-JOSEPH: Liefste

SISI: Ik wil niet!

FRANZ-JOSEPH: Wat heb ik gedaan?

SISI: Jij laat toe dat Rudolf gestraft wordt

FRANZ-JOSEPH: Rudolf gestraft?

SISI: Ik heb alles gehoord, dat je moeder hem kwelt
Zonder mededogen

FRANZ-JOSEPH: Zo wordt hij door haar tot keizer gedrild
Hij is nog te week!

SISI: Ze maakt hem kapot!
Ik kan haar gedrag niet langer toestaan
Dus kies nu voor haar of voor mij!
Ik heb een ultimatum voor je opgesteld Als je me niet wilt
verliezen, volg het dan op Ik wil over de opvoeding van mijn
kinderen beslissen en van nu af aan bepaal ik zelf wat ik doe en laat
Hier, lees wat ik geschreven heb en kies
Voor je moeder of voor mij En laat me nu alleen

DEATH: Elisabeth
Jij zult pas rusten
Als ik jou kus en jou omarm
Ik zal je troosten
Vlucht, en jij zult vrij zijn
En alle wanhoop zal voorbij zijn
Ik leid je weg uit deze tijd
Naar een gedroomde werkelijkheid
Elisabeth
Elisabeth
Ik hou van jou

SISI: Nee, ik wil nog leven
Ik ben te jong om op te geven
Ik volg mijn eigen levenslijn
Mijn wapen zal mijn schoonheid zijn
Weg! Ik wil je niet! Ik hoef je niet!
Gaa!