Ik ben misschien te laat geboren,
of in een land met ander licht
Ik voel me altijd wat verloren,
al toont de spiegel mijn gezicht
Ik ken de kroegen en kathedralen,
van Amsterdam tot aan Maastricht
Toch zal ik elke dag verdwalen,
dat houdt de zaak in evenwicht

LAAT ME, LAAT ME, LAAT MIJ GEWOON MIJN GANG MAAR GAAN
LAAT ME, LAAT ME, IK HEB HET ALTIJD ZO GEDAAN

Ik zal m'n vrienden niet vergeten,
want wie mij lief is blijf me lief
En waar ze wonen moest ik weten,
maar ik verloor hun laatste brief
Ik zal ze heus wel weer ontmoeten,
misschien vandaag of volgend jaar
Ik zal ze kussen en begroeten,
het komt vanzelf weer voor elkaar

(refrein)

Ik ben gelukkig niet veranderd,
soms woon ik hier, soms woon ik daar
Ik heb mijn leven niet verkankerd,
'k heb geen bezit en geen bezwaar
Ik hou van water en van aarde,
ik hou van schamel en van duur
D'r is geen stuiver die ik spaarde,
ik leef gewoon van uur tot uur

(refrein)

Ik zal ook wel een keertje sterven,
daar kom ik echt niet onderuit
Ik laat mijn liedjes dan maar zwerven,
en verder zoek je het maar uit
Voorlopig blijf ik nog je zanger,
je zwarte schaap, je trouwe fan
Ik blijf nog lang, en liefst nog langer,
en laat me blijven wie ik ben

LAAT ME, LAAT ME, LAAT MIJ GEWOON M'N GANG MAAR GAAN
LAAT ME, LAAT ME, IK HEB HET ALTIJD ZO GEDAAN
LAAT ME, LAAT ME, LAAT ME