Eigi við munum Iðrast,
Ykkur við munum ei þóknast,
Fortíðarinnar við munum hefna,
Hvað það er mun ég ei nefna

því forna við höldum við,
Trúnni, hinum heiðna sið

Fortíðin er ei grafin, heldur geymd
Fyrr eða síðar þIð fáIð ykkar eymd

þIð sem kallið ykkur hina góðu,
Voruð í raun hinir óðu
Lifið svo í þessari hræsnu trú
-blind sem mynd

Fyrir þetta þIð munuð líða,
önnur þúsund ár bíða

Allt var brotið og brennt,
Rifið og skemmt
Lítið á ykkur sem æðri
-lítið bara í eigin barm