Mijn lieve god, hoe is het mogelijk dat ik je hier ontmoet
Ik dacht dat ik je nimmer weer zou zien
Ik dacht, ik weet niet wat ik dacht maar ik denk nu, "Wat is dit goed
Meesterlijk en aardig bovendien"
En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Want het was zeven jaar geleden al een half jaar voorbij
Dat is verdomd een hele tijd
We waren jonger en ik hield niet meer van jou dan jij van mij
We scheidden maar ik raakte je niet kwijt
Nu ben ik blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Je vraagt ik je na al die jaren je onmiddellijk heb herkent
Of ik soms nog wel eens aan je heb gedacht
Wat dacht jij dan, dat je een ander bent geworden dan je bent, in een nacht
Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Natuurlijk zijn wij in die jaren onze eigen weg gegaan
Met anderen in ons hart en in ons huis
Maar nu ik je weer gevonden heb laat ik je niet meer gaan
Wij komen samen uit en samen thuis
En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen ben ik blij dat ik je niet vergeten ben