De armen wijzen naar de lucht
Aan de grens staat een lange stoet van vreemden
Men noemt ze met een prachtig woord: ontheemden
Bang, bange mensen op de vlucht
En de lucht, dat is een rode gloed
Dat komt door de mortieren, de granaten
De huizen plat, er zijn alleen nog straten
En de aarde is vermengd met bloed

Waar zijn de huizen en de scholen
Daar waar men geschiedenis doceerde
Maar waar niemand iets van leerde
De ziektes sluipen stil door 't riool

De armen wijzen naar de lucht
In de krant zie je de wereld branden
En hij begint meteen te fikken in je handen
Maar toveren met een diepe zucht
Een foto van een stervend kind
Het huilt ons toe over zes kolommen
En wij monpelen een routineus verdomme
En die vloek wordt meegenomen door de wind
Maar wie weet wat we moeten doen
Moeten we praten, moeten we vechten
Wat is het minst slechte
En hoe vaak stuur je poen

De armen wijzen naar de lucht
Ach kijk, daar zijn ze met hun knuppels, hakenkruizen
Ze staan dreigend voor de opvanghuizen
En jagen bange mensen verder op de vlucht
Maar onze scholen zijn toch nooit platgebrand
Wij konden alles in onze koppen stampen
Foto's van joden en van kampen
Er was hier toch ooit iets aan de hand
Maar domheid gaat niet lang naar school
Wat zit er in die kaalgeschoren koppen
En wie weet hoe je ze moet stoppen
Wordt Hitler toch weer een idool

Er zijn miljoenen mensen op de vlucht
En valt de domheid nog te keren
Mijn kleinzoon zal het uit de boekjes leren
En wij staan met de armen in de lucht