Tíminn flýgur áfram
Og hann teymir mig á eftir sér
Og ekki fæ ég miklu ráðið
Um það hvert hann fer
En ég vona bara hann hugsi
Soldið hlýlega til mín
Og leiði mig á endanum
Aftur upp til þín
Ég gaf þér forðum keðju
úr gulli um hálsinn þinn
Svo gleymdir þú mér ekki
í dagsins amstri nokkurt sinn
í augunum þínum svörtu
horfði ég á sjálfan mig um hríð
og ég vonaði að
ég fengi bara
að vera þar alla tíð
Það er margt sem angrar
en ekki er það þó biðin
því ég sé það fyrst á rykinu
hve langur tími er liðinn
og ég skrifa þar eitthvað með fingrinum
sem skiptir öllu máli
því að nóttin mín
er dimm og ein
og dagurrin á báli
Já og andlitið þitt málað
hve ég man það alltaf skýrt
augnlínur og bleikar varir brosið svo hýrt
jú ég veit vel að ókeypis
er allt það sem er best
en svo þarf ég
að greiða dýru
verði það sem er vest
Ég sakna þín í birtingu
að hafa þig ekki við hlið mér
og ég sakna þín á daginn
þegar sólin brosir við mér
og ég sakna þín á kvöldin
þegar dimman dettur á
en ég sakna þín mest á nóttinni
er svipirnir fara á stjá
Svo lít ég upp og sé
við erum saman þarna tvær
stjörnur á blárri festingunni
sem færast nær og nær
ég man þig þegar augun mín
eru opin hverja stund
en þegar ég
nú legg þau aftur
fer ég á þinn fund