Eg kjem ifrå myrar og fjellet,
Ifrå dal og bratte bryn
Eg rykte upp mine røter,
No går eg rundt inni by'n
Og alle hus og blokkar
Dei era like og grå
Og asfaltjungelen trong og tom
Må eg aleine gå
Og ingen sender eit venleg nikk,
Og ingen bed meg inn
For byfolk æra so hastig,
Dei ha eit uroleg sinn
Eg treng eit råd om å leva,
Hvis du kan læra meg døy
For midt I flokken eg einsam står
Som på ei aude øy
Ein by kan glima, ein by har makt,
Det er neonlys og prakt
Men sjela kan eg 'kji finne,
Eg går her stadig på jakt
Ein klagesang den er ofte lang,
Den her blir heller litt kort
Eg blæs med vinden som visna lauv,
Mi årstid kverv snart bort