Hier in het hoge gras
Kan niemand ons zien
Niemand vraagt zich af waar we zijn
Ik heb me naast je neergelegd
We horen wel auto's
Maar ze zijn ver weg
We hebben alle tijd

Misschien niet de eeuwigheid
Misschien niet de eeuwigheid
Maar lang genoeg voor mij

Ik zie de wolken drijven
En denk aan de afdruk
Van onze lijven naast elkaar
Als we straks opstaan
Dan is het voorbij
Toch gaan we niet weg
We liggen daar nog
Een hele tijd

Misschien niet de eeuwigheid
Misschien niet de eeuwigheid

Wat me straks bijblijft
Maand na maand, jaar na jaar
Niet de lach om je mond
Niet je handen, niet je ogen,
Niet je t-shirt op de grond
Maar de plastic vlinder in je haar

Misschien niet de eeuwigheid
Misschien niet de eeuwigheid
Misschien niet de eeuwigheid
Misschien niet de eeuwigheid
Misschien niet de eeuwigheid
Maar het is lang genoeg voor mij

Daar in dat hoge gras
Kan niemand ons zien