De treinen van zijn spoorbaan,
Staan stil op het station
En zijn beer ligt omgevallen,
Met zijn rug op het perron
Achter de Lego-boerderijen
En de kerk van karton,
Ligt zijn voetbal rood-oranje,
Als een ondergaande zon
En als hij roept dan komt z'n moeder,
Die hem iets te drinken geeft
Hij is zo ziek, hij heeft zo'n buikpijn,
Omdat ie te veel gegeten heeft

De treinen gaan en komen,
Op het stoffige station
Ze leurt met sigaretten,
Op een overvol perron
En aan de wolkenloze hemel,
Boven krotten van beton,
Boven lawaaierige straten,
Brandt de hele dag de zon
Ze heeft die dag nog niets verkocht
En er is geen moeder die iets geeft
Ze is zo ziek, ze heeft zo'n buikpijn,
Omdat ze niets te eten heeft