Ostatni oddech s³oñca przynosi wiatr
Pod z³ot¹ ³une, pod œwiata p³on¹cy dach
Znad Rzeki Wspomnieñ obraz unosi sie:
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieœ

Z dala od bliskich, w nieznane rzuci³ los,
W gwarze tajemnic brzmi nowy, nieznany g³os
Znad Rzeki Wspomnieñ ob³ok unosi sie:
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieœ

Wyci¹gnij d³onie i chwyæ marzenie,
Ono rozproszy z³e losów cienie
Niechaj nadziei skrzyd³a bia³e
Z powrotem nios¹ cie, jak wiatr

Wyci¹gnij d³onie i chwyæ marzenie,
Ono rozproszy z³e losów cienie
Niechaj nadziei skrzyd³a bia³e
Z powrotem nios¹ cie, jak wiatr

I wtedy czujesz, jak dobrze mo¿e byæ,
Kiedy bezpiecznym snom ju¿ nie zagra¿a nic
Znad Rzeki Wspomnieñ ksie¿yc odsuwa mg³e,
Dom twój daleki znowu odp³ywa gdzieœ

Wyci¹gnij d³onie i chwyæ marzenie,
Ono rozproszy z³e losów cienie
Niechaj nadziei skrzyd³a bia³e
Z powrotem nios¹ cie, jak wiatr

Wyci¹gnij d³onie i chwyæ marzenie,
Ono rozproszy z³e losów cienie
Niechaj nadziei skrzyd³a bia³e
Z powrotem nios¹ cie, jak wiatr

Ostatni oddech s³oñca przynosi wiatr
Tak, wyci¹gnij d³onie i chwyæ marzenie