Ik praatte me suf, dat was niet eens nodig
Je wist wie ik was, je wist wat ik dacht
Ik zag je terug, elk woord was overbodig
Op jou had ik zol lang gewacht
Nooit was een droom zoveel belovend
Nooit had je zo mooi gezwegen als die dag
Zomers vol hoop liep ik verloren
Toen kwam de dooi, een ware zegen
Als ik het seizoen kon kiezen
En jij liep aan mijn zij
Dan zou ik de tijd bevriezen
De hemel was zo dichtbij
Toen tussen jou en mij
Je toonde de weg, het leek van zelfsprekend
De regen hield op, daar zorgde jij voor
De dag was perfect, de aarde mocht beven
Je fluisterde in mijn oor
Nooit was een droom