Er ligt een tijdbom
onder de tafel
Ik eet mijn bonen
en ik beef

En mijn bewakers
eten m'n taart met een gouden lepel,
en houden mijn medicijnen
voor zichzelf

Maar laat mij nog iets weten,
je mag mij niet vergeten
Ik leef onder de sterren
die jij ziet aan de hemel

Laat mij nog iets weten,
je mag mij niet vergeten

En omdat die tijdbom
hier blijft liggen,
voer ik al jaren
niets meer uit

En ondertussen
verdwijnt mijn tijd
hier op aarde
Ik eet mijn bonen
en ik beef

Maar laat mij nog iets weten,
je mag mij niet vergeten
Ik leef onder de sterren
die jij ziet aan de hemel

Laat mij nog iets weten,
je mag mij niet vergeten

Zalig zijn de armen van geest,
want ze weten niet wat ze doen
Ze voorspelden het eind van de wereld,
en de wereld bleef bestaan
De zon verzoop in de maan,
maar de wereld bleef bestaan

En laat mij nog iets weten,
je mag mij niet vergeten
Ik leef onder de sterren
die jij ziet aan de hemel

Laat mij nog iets weten,
je mag mij niet vergeten