Að pasiklydau tarp veidø
keistai daþytø svetimø
o byrantis smëlis delnuose
ar tai dekoracija ar ne
kodël popieriniai þiedai tikresni
uþ tikrus
kodël nupaiðyti veidai gyvesni
uþ gyvus
tiktai þvakiø ðviesoje
savo veidà að randu
kaip uþdegti tas ðviesas
kurios degtø visada
að savo paslaptá turiu
að pasislëpæs tarp þmoniø
juk jei atsiversiu kaip lietus
kitø akyse vis tiek tai kaukë bus
mënulio virpanèioj ðviesoj
að jûros ilgesá girdþiu
beribë erdvë maþam kambary
viliojantys toliai paties sukurti
Rytis ið Maþeikiø