W bez ruchu milczenia biernie musz trwa
Chocia| ich korony tarmoszone s przez wiatr
Po|ywieniem sBoDce, a napojem chBodny deszcz
Jedyn rozrywk jest wieczorny ptaków [piew
Ptaków trel dziki drzewom dla nas brzmi
Zwie|y tlen, nowy dzieD
W miejskim parku ja I ty
BBogi cieD w parny cieD ochron daje nam
Wiec spójrz jeszcze raz WBa[nie obwie[ciBy wiosn
Milczenia czar to wielki dar
Gdy obok kto[ robi na zBo[ tobie
To czego ty nigdy mu by[ nie wypomnia
Wiec bierz przykBad z tych drzew
Które stoj co dnia bez ruchu warg
Z rozpostartymi w niebo konarami
Bierz przykBad z nich I nie mów nic
{eby[ przypadkiem kogo[ nie zrani
Cho drzewa s nieme usByszysz ich gBos
Cichy szmer li[ci wypomni ci to
W tak delikatny sposób na [wiecie
{e czasem mnie ranisz, wiesz o tym przecie|
Naucz si milczenia od nich wic
Aby sBowa nie zhaDbiBy ci
Mo|e czasem mow zBotem zwiesz
Jest dzi[ niczym wobec wyciszenia
Kiedy wieczorami sByszysz ptaków [piew
Nie zapomnij nigdy o istnieniu starych drzew
Które od pocztku usBuguj nam
Rosn twardo midzy ludzmi, którym ciszy brak
Hej ty, czBowieku zastanów si nad |yciem swym
Nie dopuszczaj, |eby li[ na ziemi marnie gni
Tylko raz |ycie trwa, czy w bólu czy w nadziei
A wiec bierz przykBad z drzew wBa[nie zaczBy owocowa