Vroeger heel vaak,
voor het slapen gaan
Ging mijn vader,
voor het venster staan
En dan wees hij mij de sterren,
de planeten en de maan
"Kijk dan jongen, venus" zei mijn vader
"En dat daar, dat is de grote beer
En daar die ene, kom hoe heet ie ook alweer?"

Een keer ook weer voor het slapen gaan,
bleef mijn vader daar nog even staan
En toen zei hij er zijn sterren,
die al ang niet meer bestaan
"Kijk dan jongen daar zo,"
zei mijn vader
"tussen venus en de grote beer,
zie je daar die ene, nou wie weet, is ie er niet meer"

Nu nog heel soms voor het slapen gaan,
ga ik nog even voor het venster staan
En dan denk ik aan mijn vader,
hoe het met hem is gegaan
Toen die avond met die sterren
Die allang niet meer bestaan
Wist mijn vader toen al
dat ie dood zou gaan?

Ergens tussen venus en de grote beer,
staat een ster die, al bestaat hij dan niet meer
Nog heel goed is te zien
en wie weet misschien
is die ster

Tussen venus en de grote beer,
wel mijn vader, die al leeft hij dan niet meer
Daar aan de hemel is te zien
Wie weet misschien misschien misschien misschien