Ze was die dag gevallen
Net toen hij het zag
Hij hielp haar tranen drogen
En werd verliefd op haar lach

Hij was voor haar gevallen
Maar sinds ze was gaan staan
Leek ze te zijn vergeten
Wat ie voor haar had gedaan

Hij wist niet hoe zich te gedragen
En hij wilde t haar niet vragen
Veel te bang dat zij hem niet begrijpen zou
Want wat zou ie moeten zeggen
Als ie dat dan uit moest leggen

En dus wachte hij
Maar hij wacht nog steeds en nog steeds in z'n eentje

Hij had het willen zeggen
Hoe veel ie van haar houdt
Maar voor die zware woorden
Was zijn hart niet gebouwd

En hij durft haar niet te bellen
Om haar alles te vertellen
Dat ie al die tijd haar nummer heeft gehad
T is al veel te lang geleden
Zij denkt vast nooit aan t verleden

En dus wacht ie weer
En misschien is ie dus wel voorgoed in z'n eentje

Hij had het willen zeggen
Hoeveel ie van haar houdt
Maar voor die zware woorden
Is ie straks als ie wacht en hij wacht dus straks is ie veel te oud

Ze geeft haar kat te eten
En tuurt langs het gordijn
Dan denkt ze plots weer even
Aan dat jochie van toen, aan of hij ook alleen zou zijn