Boze, cos Polske
Boze! cos Polske przez tak liczne wieki
Otaczal blaskiem potegi i chwaly,
I tarcza Twojej wszechmocnej opieki
Od nieszczesc, ktore przygnebic ja mialy
Przed Twe oltarze zanosim blaganie:
Ojczyzne, wolnosc racz nam wrocic Panie
Boze! cos Polske przez tak liczne wieki
Okryta blaskiem potegi i chwaly,
Nagle spod swojej usunal opieki
I wzniosl te ludy, co jej sluzyc mialy
Przed Twe oltarze zanosim blaganie:
Ojczyzne, wolnosc racz nam wrocic Panie
Tys, co ja potem, tkniety jej upadkiem,
Wspieral walczaca za najswietsza sprawe
I chcac swiat caly miec jej mestwa swiadkiem,
Wsrod samych nieszczesc pomnozyl jej slawe
Przed Twe oltarze zanosim blaganie:
Ojczyzne, wolnosc racz nam wrocic Panie
Niedawnos zabral wolnosc z polskiej ziemi
A lez, krwi naszej poplynely rzeki;
Jakze to okropnie to byc musi z temi,
Ktorym Ty wolnosc odbierzesz na wieki
Przed Twe oltarze zanosim blaganie:
Ojczyzne, wolnosc racz nam wrocic Panie
Jedno twe slowo, wielki gromow Panie!
W chwili nas z prochow wskrzesic bedzie zdolne,
Gdy znow zasluzym na Twe ukaranie,
Obroc nas w prochy, ale w prochy wolne!
Przed Twe oltarze zanosim blaganie:
Ojczyzne, wolnosc racz nam wrocic Panie
Sent by Carlos André Pereira da Silva Branco