Eens zullen kale rotsen begroeid zijn
Eens zullen dorre woestijnen bevloeid zijn
Dan zullen de mensen spelen
De machine doet het werk
Niemand hoeft nog te bevelen
Maar het eindpunt blijft altijd een zerk
Eens zullen woeste rivieren getemd zijn
Eens zullen grote meren gedempt zijn
Dan zullen de mensen zingen
Over liefde en geluk
Maar hoe ze ook dansen, dansen en springen
De dood blijft altijd een juk
Eens zullen alle magen gevuld zijn
Zal de dood nog slechts een kwestie van geduld zijn
Toch zullen de mensen blijven dromen
In en buiten de kerk
Hoe ze aan dat juk kunnen ontkomen
Of wat komt er na de zerk