Dæ va eg og ho Hildegunn ved vatnet I lag
Dæ va varmt og flugut ein summarsdag
Ho har det med di at ho støtt ska masa
Der eg gjikk fyri gjikk ho ette og vasa
Remja og peip kor eg hadde gjort tå sekken
Eg skreik te svar burtved Klåvsteinsbekken:
Ja, ja, ja - må'ru gje're
Mas, mas, dæ æ knapt noko anna!
Slutta 'ru 'kji, bi eg kok forbanna!
Då me kommo uppatt skull' eg steikji ein fisk
Eg va ganske svolten, et for lite te bisk
Ho Hildegunn bledde I ukeblåe
Men so skreik ho I: Neimen Gudd, slik våe
Ha I meir smør, og vent ei stund med rumma
Eg skreik te svar der eg stod og brumma:
Jau, fisken smakte, dæ va 'kji dæ,
Men det våre godt med lite kaffi med
Eg kokte kaffi og serverte so blidt,
Men ho Hildegunn ho skreik inni øyra mitt:
Kaffi'n va veik, du må nok mala på att
Eg skreik te svar: Ska ru no ta te att!