Szumice wichry co serce me, prawieczn pie[ni koicie
Przeszyjcie krzykiem swym, zadBawcie I [mier, I |ycie
Duszy cieD przywrócie I wiejcie z ka|dej strony
UsByszcie - Ja wiecznie we mgle zatopiony
I nie[cie dalej poza czas, znajdzcie mój [lad w nico[ci
Najwy|sz rado[, najwikszy ból, porwijcie mój szept miBo[ci

W nagie krainy biaBych burz
Przez monolity skalistych chmur
Wznie[cie paBace z lodowych mórz
Ponad szczyty wyniosBych gór

Gdzie gin ksztaBty wieki gin I [nie|ne gromy budz si
W[ród mglistych snów w stron chwili, a zawsze |ywych tchnieD
Niszczce wichry, co pustk m, czarnym winem poicie
PBonc krwi speBniam wasz krzyk, za Bogów I za {ycie
I gdy si upoj ostatni raz, w wieczno[ci niczym jest ten haust
Obudz si I wstan na przekór, odejd w ciemno[ o [wicie
Gdzie mgBa