Han Johan Møkkerbakken, han va kjent for å vårrå lortåt
Og så hadd'n så dårlig hørsel, og så lett for å bli fortåt
Han skaut en gong en tiur innpå Kjerringfjellet en plass
Det va langt nedpå butikken, så føggel'n hengt'n utpå dass
Det va tiur det lukta på Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
Det va tiur det lukta på Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
Han Møkkerbakken kom en dag i aller verste varmen
Vasan på butikken med en pakke under armen
Han syra død og dævel, og han va temmelig slapp i fisken
"Æ har ei overraskels åt dokk, æ legg pakken her på disken!"
Det va tiur det lukta tå'n Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
Det va tiur det lukta tå'n Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
Og handelsmann han sa: "Nei, han e da røttin!"
Og'n Møkkerbakken svårrå: "Ja, vesst fanken hi æ skøtti'n!"
Og handelsmann han sa: "Nei, han e da sur!"
Og'n Møkkerbakken svårrå: "Ja, vesst fan e det tiur!"
Det va tiur han hadd skøtti, han Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
Det va tiur han hadd skøtti, han Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
"Nei, hør her, Møkkerbakken, æ kan dessverre itj ta'n!"
"Ja, det stemme det, det va her på Sankthans-da'n!"
"Nei pinadø, no vart æ lei, ska du alder hør?"
"Jada, han e brei, og han har fin-fine fjør!"
Og handelsmann han sa: "Nei, det herre går itj!"
Og'n Møkkerbakken svårrå: "Å jasså, du forstår itj?"
"Du får gråvvå uttu øran din, så høre du vel ber!"
"Æ kjem att om ei tre-vekkas tid, så ska vi akkeder!"
Det va tiur han skull akkeder, han Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
Det va tiur han skull akkeder, han Møkkerbakken da
Han Møkkerbakken sa det va tiur
Og han karva åt sæ føggel'n og han rava ut på dør
Men det hang igjen en kraftig dunst, for det låg igjen nån fjør
Og handelsmann han parfymert og lufta dag og natt
Og etti'n tre-fire dagas tid kom de første kundan att
Det va tiur det lukta tå handelsmann da
Og handelsmann han sa det va tiur
Det va tiur det lukta tå handelsmann da
Og handelsmann han sa det va tiur