Jorda, sa du, m flgje sin veg,
om grasvorden gror i kvart menneskjesteg
Livet, sa du, ska'alder t slut,
eit fr ska'bli att, og ein blom springe ut
Dauden,sa du, er haustmannen vr,
men ingen ska' vite kor vegen hans gr
Menneskja, sa du, kan alder bli fri,
nr dei bind seg til trl av ei jagande tid
Om va, sa du, spr ikkje meg
Der lyt kvar einaste velje sin veg
Freden, sa du, saknar du han?
Du finn han i skogom i ingenmannsland