ISTiKLAL MARSI
Korkma, sönmez bu safaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak
O benim milletimin yildizidir, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak
Catma, kurban olayim, çehreni ey nazli hilal!
Kahraman irkima bir gül! Ne bu siddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarimiz sonra helal
Hakkidir, hakk'a tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yasadim, hür yasarim
Hangi çilgin bana zincir vuracakmis? Sasarim!
Kükremis sel gibiyim, bendimi çigner, asarim
Yirtarim daglari, enginlere sigmam, tasarim
Garbin afakini sarmissa çelik zirhli duvar,
Benim iman dolu gögsüm gibi serhaddim var
Ulusun, korkma! Nasil böyle bir imani bogar,
'Medeniyet!' dedigin tek disi kalmis canavar?
Arkadas! Yurduma alçaklari ugratma, sakin
Siper et gövdeni, dursun bu hayasizca akin
Dogacaktir sana va'dettigi günler hakk'in
Kim bilir, belki yarin, belki yarindan da yakin
Bastigin yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tani:
Düsün altinda binlerce kefensiz yatani
Sen sehit oglusun, incitme, yaziktir, atani:
Verme, dünyalari alsan da, bu cennet vatani
Kim bu cennet vatanin ugruna olmaz ki feda?
Suheda fiskiracak topragi siksan, suheda!
Cani, canani, bütün varimi alsin da hüda,
Etmesin tek vatanimdan beni dünyada cüda
Ruhumun senden, ilahi, sudur ancak emeli:
Degmesin mabedimin gögsüne namahrem eli
Bu ezanlar-ki sahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- tasim,
Her cerihamdan, ilahi, bosanip kanli yasim,
Fiskirir ruh-i mücerred gibi yerden na'sim;
O zaman yükselerek arsa deger belki basim
Dalgalan sen de safaklar gibi ey sanli hilal!
Olsun artik dökülen kanlarimin hepsi helal
Ebediyen sana yok, irkima yok izmihal:
Hakkidir, hür yasamis, bayragimin hürriyet;
Hakkidir, hakk'a tapan, milletimin istiklal!
Sent by Carlos André Pereira da Silva Branco