Neem tram 17, stap uit bij het plein
Waar het hoofd van
Artevelde wordt bescheten
Door de duiven die er zijn

Met aan je rechterhand een brug,
Loop je verder richting Zuid
Aan een platenwinkel sla je 't hoekje om,
En die straat die loop je uit

Je komt vanzelf bij een kroeg,
Die je rustig binnengaat
Je wisselt geld en
Trekt gauloises uit de nieuwe sigarettenautomaat

Kies de derde kruk van links,
Je telt de flessen op een rij
Bestel bier en doe de man
Achter de bar de groeten van mij

Je doet alsof je je verveelt,
Zomaar in het ijle staart
Maar je hart gaat te keer
Door het beeld dat je rechteroog ontwaart

Want op de derde kruk van rechts,
Drinkt ze droge witte wijn
En zit ze argeloos en
Niet bewust haar eigen mooie zelf te zijn

Schuif onopvallend dichterbij,
Raak met je knie haar linkerbeen
Nee, je vergissen kan je niet,
Er zwermen duizend kleine vlinders om haar heen

Fluister zachtjes in haar oor,
De woorden die ik nooit sprak
Maar die ik altijd al wou zeggen,
Maar waarvoor het lef me telkens weer ontbrak