Urduritasun handiaren erdian,
Haizeak orro egiten duen bitartean,
Argizko geziek ekaitzaren etorrera iragartzen dute

Milaka trumoik infernuaren ateak
Zabaltzen dituzte
Haizeak itsasoa du astindu
Eta honen saminak altzatzen dituen olatuak
Itsasontziaren barrunbeak atseden gabe
Madarikatzen ditu

Laztura airean hedatzen da
Iluntasun gorenak gure oroimenak
Izutzen ditu

Jainkoek ezin dute ezer egin!

Itsasoaren gorrotoak banatzen gaitu
Milaka irudik ene izatea
Oinazetu dute,
Ahanzturaren sakontasunean
Erortzen naiz

Ene bizitza osoa
Nire begietan isladatzen da,
Badaki azkena dela!

Itsasoak bizitza seneratu du
Borroka hau amaituz,
Marinel baten bihotza irentsiz

Hau da Jainko Urdin gorenaren jokaera!
Menderatze bakoitzeko
Erauzt

En du bizitza bat