DE DOOD
Tijd om met elkaar te spreken
Om het zwijgen te doorbreken
Je kent me Ja je kent me
Ik zei jou als kleine jongen:
Rudolf, wees er van doordrongen,
dat ik steeds in de buurt ben
RUDOLF
Vriend, ik heb je nooit vergeten
Altijd zal ik om je roepen,
als de angsten aan mij vreten
DE DOOD
Ik kom als jij dat wilt
DE DOOD EN RUDOLF
Er valt een zwarte schaduw
En geen mens die daar
voor open staal
Men volgt de rattenvanger
die zacht fluitend naar
de afgrond gaat
Er valt een zwarte schaduw
Het is vijf voor twaalf
Het uur der waarheid slaat
RUDOLF
Zal de wereld exploderen?
Kon ik maar het onheil keren
Maar ik mag niet reageren
Mijn handen zijn gebonden
DE DOOD
Weten dat we aan de rand staan,
van de gapende ravijnen
En dan macht'loos
aan de kant staan?
RUDOLF
Die aanblik maakt mij ziek!
DE DOOD RUDOLF EN
DE DODEN
Er valt een zwarte schaduw
En de lied'ren klinken
koud en schril
De Duivelszang wordt luider
Maar men hoort slechts
wat men horen wil
Er valt een zwarte schaduw
Het is vijf voor twaalf
Waarom wordt het nu stil?
DE DOOD
Wat weerhoud je nog?
Dit is het ogenblik!
Grijp naar de macht!
Dit is je roeping!
RUDOLF
Roeping?
RUDOLF EN DE DODEN
Er valt een zwarte schaduw,
nu we langzaam
naar de afgrond gaan
De Duivelszang wordt luider
Wie kan de wrede Satan aan?
Er valt een zwarte schaduw
Keizer Rudolf zal de ondergang
weerstaan